بررسی دلایل ریزش مژه

مژه ها از چشم در برابر ذرات کثیف که می تواند مانع بینایی شود یا باعث عفونت یا آسیب شود محافظت می کند . مژه ها رشد می کنند ، می ریزند و هر شش تا 10 هفته یکبار به طور طبیعی جای خود را پر می کنند ، دقیقاً مانند موهای سر.

ریزش مژه در هر روز بین یک تا پنج تار مژه طبیعی است. بعضی اوقات ، از بین رفتن سریع مژه (معروف به ماداروز) می تواند نشانه ای از یک مشکل اساسی سلامتی در چشم یا در قسمت دیگری از بدن باشد.

دلایل رایج از ریزش موضعی مژه

دلایل زیادی وجود دارد که افراد می توانند مژه های خود را بیش از حد متوسط ​​از دست دهند. اگر ریزش موی ابرو یا ریزش موی سر ندارید ، ریزش مژه می تواند به این دلایل باشد :

لوازم آرایش

تحریک مژه بخاطر استفاده از مواد آرایشی.

زیاد آرایش کردن چشم و یا نگه داری آرایش روی چشم به مدت زیاد

استفاده از بیگودی مژه (گرم یا غیر گرم) می تواند باعث آسیب به مژه و ریزش آن شود

ریزش مژه همچنین می تواند ناشی از آلرژی به ریمل مژه و ابرو و چسب استفاده شده برای مژه مصنوعی باشد.

بلفاریت :

خارش یا سوزش همراه با قرمزی یا پلک ها ممکن است نشان دهنده بلفاریت باشد. این وضعیتی است که در صورت گرفتگی غدد چربی نزدیک قاعده مژه ها باعث التهاب مزمن و مشکلات در فولیکول های مژه می شود.

تریکوتیلومانیا :

این شرایطی است که  استرس یا ناراحتی های روحی یا روانی دیگر باعث می شود فرد مژه های خود را به طور عادی بیرون بکشد .

سرطان پوست :

به ندرت ، از دست دادن مژه موضعی می تواند نشانه سرطان پوست در پلک باشد. با گسترش سلول های مضر ، سرطان می تواند رشد مژه را قطع کند.

سایر علل کمتر شایع ریزش مژه عبارتند از:

استایزهای مزمن یا مکرر و شالازیا ، روزاسه چشم یا مایت ، عفونت های باکتریایی یا قارچی در یک یا هر دو چشم.

وقتی ریزش مژه با سایر ریزش مو ( ریزش ابرو و موی سر ) همراه است

اگر موها از روی پلک ها و همچنین ابروها و / یا پوست سر می ریزند ، این ممکن است نشانه ای از یک مشکل یا وضعیت سلامتی سیستمیک باشد. شایع ترین دلایل ریزش کلی مو ، از جمله مژه ها ، موارد زیر است:

آلوپسی :

این بیماری خود ایمنی باعث حمله بدن به فولیکول های موی خود می شود و باعث ریزش کامل ، جزئی یا اپیزودیک مو در بدن ، سر یا صورت می شود. آلوپسی طولانی مدت اغلب ارثی است. آلوپسی حاد – ریزش موی ناگهانی و موقت – می تواند با جراحی ، بیماری مزمن ، تب ، آنفولانزا ، کم خونی ، تولد کودک یا پیری ایجاد شود.

اختلال تیروئید :

تیروئید غده ای در گردن است که هورمون های بدن را کنترل می کند. هم پرکاری تیروئید (بیش از حد هورمون ها) و هم کم کاری تیروئید (تعداد بسیار کمی هورمون) می تواند باعث ریزش مژه و ریزش موی ابرو و سر شود. سایر علائم رایج اختلال تیروئید شامل تغییر در وزن ، ضربان قلب و فشار خون است .

علل کمتر شایع ریزش مو عبارتند از:

بیماری های التهابی مزمن مانند پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید ، لوپوس و اسکلرودرمی ؛

استرس مزمن؛

کمبودهای غذایی

تغییرات هورمونی مانند تغییرات یائسگی.

و شیمی درمانی و پرتودرمانی.

علاوه بر این ، داروهای متعدد می توانند اثر جانبی ریزش مو ، ابرو یا مژه داشته باشند.

چه زمانی باید بخاطر از دست دادن مژه به پزشک مراجعه کنید؟

اگر:

از بین رفتن مژه در هر دو چشم اتفاق می افتد.

موهای ابرو یا سرتان هم ریزش دارد.

شما همچنین دچار تغییرات پوستی مانند خارش ، قرمزی یا پوسته پوسته شدن شده اید.

شما احساس فشار در اطراف چشم خود دارید

یا‌ شما در بینایی اختلال دارید

بهداشت مژه

برای سلامت مژه ها ، صورت و پلک های خود را روزانه با آب و صابون ملایم بشویید. غدد موجود در پلک به طور طبیعی مژه ها را چرب می کنند ، بنابراین لوسیون ها و نرم کننده ها لازم نیستند مگر اینکه مژه ها احساس خشکی بیش از حد داشته باشند. یک رژیم غذایی سالم شامل پروتئین ها ، میوه ها ، سبزیجات و آهن کافی نیز به سلامت و حفظ مژه ها کمک می کند.

در مورد تقویت کننده های رشد مژه چه می توان گفت؟

چندین محصول برای تقویت رشد مژه به بازار عرضه شده است اما سرم های مژه بدون نسخه ممکن است در برخی از افراد باعث حساسیت یا واکنش های جانبی شود. برای تشخیص مناسب بودن این محصولات با چشم پزشک خود مشورت کنید.

خب این ها همه دلایل و عوامل ریزش مژه هستند.

اما اگر آنقدر ریزش مژه داشته باشیم که خط مژه مان خالی شده باشد و چشمانمان بی رنگ و روح شده باشد چه؟

باید تا انتخای طول درمان صبر کنیم و بعد منتظر درآمدن مژه هایمان باشیم؟

قطعا نه

میتوانید بن مژه تاتو کنید.

بدون هیچ مشکل و دردسری ، به راحتی چشمانی خوش فرم خواهید داشت.

بن مژه چیست؟